اثرات روزه‌داری ماه رمضان بر میل جنسی : نقش هورمون یا قشر مغز؟

چکیده مقدمه: میل جنسی یکی از مهم‌ترین گرایش‌ها و نیازهای فیزیولوژیک انسانهاست.طبق تعالیم اسلام ارتباط جنسی یکی از مواردی است که مسلمانان باید طی روزه‌داری در ماه رمضان از آن امتناع ورزند. هدف: این بررسی ماهیت تغییر میل جنسی طی روزه داری در ماه رمضان انجام گرفت. مواد وروش‌ها: 32 داوطلب سالم ، مذکر و مجرد در محدوده سنی 28-24 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. در ماه رمضان، آنها طبق برنامه روزه‌داری اسلامی، روزانه 12 ساعت از خوردن و آشامیدن امتناع کردند. سه نمونه خون یک روز قبل از ماه رمضان (نمونه کنترل) و روزهای اول و آخر ماه رمضان، ساعت 5 عصر از داوطلبان گرفته شد. سطوح تستوسترون، LH و FSH با RIAs اندازه گیری شد. بعلاوه برای بررسی چگونگی تغییرات میل جنسی، یک پرسشنامه استاندارد روز قبل و آخر ماه رمضان توسط داوطلبان تکمیل شد. نتایج: سطوح تستوسترون در نمونه های دوم و سوم نسبت به نمونه کنترل بطور بارزی افزایش نشان داد (به ترتیب 007/0 = p و 025/0 = p). افزایش واضحی در سطوح LH مشاهده نشد اماFSH درنمونه دوم و سوم نسبت به نمونه کنترل کاهش چشم گیری نشان داد (به ترتیب 006/0 = p و 001/0 = p). نتایج حاصل از پرسشنامه، کاهش بارزی در میزان خود ارضایی ، تفکر درباره عمل مقاربت، یا مسائل جنسی و توجه بینائی مربوط به آن و نیز در برخورد با جنس مخالف نشان داد (در همه موارد01/0 < p). بعلاوه کاهش قابل ملاحظه ای در تعداد نعوظ صبحگاهی وجود داشت(05/0 < p) در مقابل تعداد دفعات انزال شبانه افزایش یافته بود(05/0 < p). نتیجه گیری: تغییرات معکوس بین سطوح پلاسمایی تستوسترون و فاکتورهایی که جنبه ارادی در رفتارهای جنسی دارند، ممکن است بیانگر تاثیر غالب ارادی این عوامل باشد که از مسیرهای داخلی CNS عمل می‌‌کند. به طوری‌که فرد می‌تواند با کاستن محرک‌های مختلف موثر بر بخش آنسفالیزه شده میل جنسی، موجب کاهش آن شده واین به معنی تضعیف سیستم تولید مثلی در ماه رمضان نیست.